Zelfs door een concert te bezoeken, kan je dingen leren over je lichaam. Eind augustus was er in Utrecht het Oude Muziek Festival.
Gelukkig had ik een kaartje bemachtigd voor een bijzonder concert: Azahar van de groep La Tempete, waarin muziek uit de vroege renaissance werd gespiegeld aan 20e/ en 21e eeuwse muziek (Stravinsky en Ohana). Superleuk voor een muzieknerd als ik*.
Ik zat in Vak G, rij 13 in de cirkelvormige grote zaal van Vredenburg. Dat betekent: een van de hoogste rijen, aan de zijkant van het podium. Ik was er blij mee, want het geluid is in de grote zaal altijd wel goed en ik had een prachtig overzicht. En dat was bij dit concert extra leuk, omdat er in alle hoeken en gaten musici en zangers verschenen en weer verdwenen, dus dat kon ik vanuit die hoogte mooi volgen.
Het was fantastisch.
Ik was zo geabsorbeerd door de muziek, dat ik pas halverwege het concert merkte dat mijn nek niet meer zo lekker voelde. En mijn schouders eigenlijk ook niet en ik zat ook niet zo fijn meer. En dat terwijl ik vrij uitzicht had en een prima stoel.
Je lichaam volgt je ogen
Wat was er aan de hand? Ik heb al sinds mijn 10e jaar een bril, en de laatste jaren is dat een multifocaal bril. Superhandig. Verschillende sterktes in 1 glas, zodat je niet steeds een andere bril op hoeft te doen als je van taak verandert. Je kijkt ‘gewoon’ door een ander stukje van het glas.
En daar zit het probleem, in dat stukje. Ik kon alleen maar naar beneden kijken door het bovenste deel van dat glas, anders was alles wazig. Dus had ik steeds mijn hoofd en bovenlichaam wat naar voren gebogen. Ik had er helemaal geen erg in, totdat ik er last van kreeg.
Zolang je niet langdurig in dezelfde richting kijkt, is zo’n multifocaal bril inderdaad superhandig, dan is er genoeg afwisseling in je kijkrichting en houding. Maar werk je er bijvoorbeeld urenlang mee achter een pc-scherm of laptop, dan gaat het wringen.
Je bril dwingt je ogen (en daarmee je hoofd en nek) in een langdurig vrij statische houding.
Dat is vragen om problemen. Spieren raken overbelast zonder dat je het idee hebt dat je iets inspannends aan het doen bent. Als je het vaker doet, bouw je een gewoonte op en krijg je langzaam maar zeker meer en meer klachten.
De oplossing is een computerbril, ik heb zelf een bril die precies zo sterk is dat ik comfortabel door mijn hele glas naar mijn beeldscherm kan kijken. Daardoor kunnen je ogen dwalen, heb je microbewegingen in je oogspieren (die worden minder droog en moe) en nek. Ook word je net iets minder in dat scherm gezogen dan wanneer je in een tunnelvisie zit, dat is een bijkomend voordeel.
Tip voor wanneer je geen brildrager bent
Het is sowieso de moeite waard om af en toe je ogen te testen als je boven de 45 bent, ook als je geen brildrager bent. Zeker als je (hoofd)pijnklachten hebt. Zet af en toe eens even zo’n leesbrilletje op dat je overal kan kopen en je ziet gelijk of je, bij nader inzien, toch wat wazig zag. Het kan een wereld van verschil zijn voor je lichaam.
Wil je eens vrijblijvend met mij sparren over welke akelige gewoontes jouw lichaam heeft ontwikkeld zonder dat jij er erg in hebt gehad maar waar je nu wel last van hebt? Vraag een inzicht sessie bij mij aan.
* Voor andere nerds: hier de link voor de muziek op Spotify
Reactie plaatsen
Reacties